hayyy hayyy!

Vandaag begon de dag wat moeizaam... Op een 1 of andere manier voelde ik me een beetje down. Deze ochtend hielp ik mee in de middle class, de kinderen werden veel geslagen, niet hard maar wel veel. Ik wist dat dit hier gebeurde Mya heeft me dit vantevoren gezegd. Iets erover zeggen heeft geen zin, het is hun manier van lesgeven helaas... Ook vroeg ik me af wat ik hier nu eigenlijk deed of of ik hier nou wel zo productief bezig was. Ik vertelde dit in de morgen aan Mya en zij vertelde mij dat alle kleine dingen die wij hier doen juist ontzettend veel helpen. Door ons (de vrijwiliggers) kan dit bestaan. Spelen en knuffelen met de kinderen is zelfs al iets wat het beter maakt. Je helpt de aunty's met afwassen, koken en schoonmaken. Misschien lijkt het voor jou niet dat je heel veel helpt, maar het is echt zo. Door deze speech van Mya werd ik weer blij. Hierna hebben we nog wat getekend om de middle klas wat optevrolijken. Kinderen purage gegeven en de afwas gedaan. In de middag gingen Mya en ik de stad weer in om een leraar van good hope orphan (living was zijn naam) te ontmoeten want hij had hulp nodig om een blog te schrijven. Mya en ik hebben hem wat geholpen en we hebben wat gedronken in de coffeshop en genoten van de zon. Doordat ik weer wat tijd voor mezelf had voelde ik me weer helemaal vrolijk. Living reist altijd met de taka taka dit is een soort overkapte motor waar drie mensen achterin kunnen zitten. Mya en ik wouden dit ook graag eens proberen. Dus voor 500 shilling (30 cent ongeveer) zijn we met de taka taka naar ngusero gereisd. Het was super grappig en ik heb van het ritje genoten haha. We moesten nog een klein stukje lopen om weer terug te komen bij de school en het weeshuis. Wanneer ik thuis kwam heb ik verstoppertje gespeelt met paar kinderen. Het was uiteindelijk een leuke dag, weer veel nieuwe dingen meegemaakt!

Thanks for reading again!