Helloooo!

Gister gingen we om 8:30 opstaan, helaas was ik 6:15 al wakker hahah. Voor de laatste keer onbeten bij teddy's place, jammer genoeg regende het wel weer. Na het ontbijt even betaald en begonnen met onze tassen intepakken, altijd een hele uitdaging. Om stipt 11:00 stond onze vast taxichauffeur alweer buiten op ons te wachten. Ons volgende bestemming was nungwi, een plaatsje in het noorden van zanzibar. Dit was zo twee uren rijden. Eenmaal aangekomen zag het er super mooi uit, wel heel rustig maar super zen. We hadden weer een bungalow dit keer met eigen badkamer als we op ons terrasje zaten hadden we uitzich op zee, prachtig! Het was inmiddels al 14:00 dus wouden we even ergens wat gaan eten en het centrum wat verkennen. Natuurlijk konden we het niet vinden dus vroegen we een vrouw bij een klein winkeltje waar het centrum was. Zij riep iemand anders erbij (die waarschijnlijk beter Engels kon) en die vertelde ons dat veel dingen dicht zouden zijn want er was gister cholera uitgebroken.... Alles zou gesloten zijn voor 4 dagen. Wanneer we een blanke vrouw tegen kwamen vroegen we haar, zij had wel gewoon ergens gegeten in het centrum ze zei dat vooral de local tentjes dicht waren. Dus wij toch maar lopen naar het centrum. Het centrum stelde niks voor en was inderdaad bijna alles dicht. Toen we paar toeristen vroegen zeiden ze dat aan het strand veel restaurantjes waren en alles gewoon open. Hier vonden we inderdaad wat, dus even lekkerr aan het strand geluncht. Alsnog maakte wij ons wel zorgen over het hele cholera gebeuren. We liepen verder en vroegen een blanke man die boten verhuurde in nungwi of hij er meer van wist. Hij zei ja en dat het zich heel snel kon verspreiden dus wanneer je de kans krijgt om weg te kunnen zou hij zeggen weg gaan, zelf ging hij ook weg. We hebben lang getwijfeld maar uiteindelijk besloten om toch maar weg te gaan, anders zit je toch nog met zo raar gevoel en dat je overal voor moet oppassen enzo. Die avond hebben we aan het strand gezeten het was super mooi, toen baalden we wel dat we hier weg moesten.. We hadden beide graag wat langer gebleven.

Liefs,

Maaike