Beste lezers,

Fijn dat jullie allemaal weer de tijd er voor nemen om mijn blog te lezen. En dan is het alweer avond... de dagen hier gaan echt snel en voelen korter dan in Nederland moet ik zeggen. Na mijn vaste ritueel (ontbijt klaarmaken, keuken opruimen, ontbijten en afwassen) ben ik in de school gaan helpen. Ik moest weer huiswerk nakijken en opdrachten maken. Je merkt wel dat in het begin alles nieuw is en je ontzettend lief doet tegen de kinderen. Maar na een tijdje wordt je veel strenger, en ben je er wel klaar mee wanneer ze 10 x madame hebben gezegd en stuur je ze terug naar hun stoel. En ook wanneer de lerares weg is en ze beginnen met vechten moet je ze echt even stevig vastpakken en ze weer op hun plaats terug zetten anders luisteren ze niet. De lerares vroeg of ik wat vruchten op het bord wou tekenen, dus dit deed ik. Wanneer ze na een tijdje zelf het wou proberen te tekenen op het bord keek ze mij de heletijd vragend aan of ze het wel goed deed echt super lief, ik stak mijn duim elke keer op, want als je je best doet doe je het goed in mijn ogen. Nadat ik geholpen had in de school was het pauze en heb ik met wat kinderen op schoot gezeten haha. Daarna de afwas weer gedaan samen met aunty Agnes. Na de afwas ben ik weer terug gegaan naar de school en heb ik weer nagekeken en opdrachten gemaakt. Voor lunch had ik rijst met 2 kleine stukjes vlees. Daarna weer afgewassen met de aunty's. De grootmoeder (die hier bibi wordt genoemd) zag ik met een scoobydoo armbandje aan het prutsen dus ik vroeg of zei der ook eentje wou. Dit wou ze wel en ze kon het ook nog ! hahaha hier even een foto:

Wat ook wel een leuk feitje is dat iedereen (de kinderen en de aunty's ) ontzettend veel respect hebben voor Bibi. Ze doet echt helemaal niks en zit de hele dag op die witte stoel die je hier ziet. Maar toch wordt haar altijd het beste eten gebracht en goed voor haar gezorgd. De baby die je naast haar ziet staan is Ummi, ze is een echt moederskindje wanneer haar moeder niet binnen een straal van 5 meter te bekennen is begint ze te huilen. Er is iets met der aan de hand maar ik weet niet wat, ze lacht bijna nooit , en is heel kalm, ze zit altijd op die stenen richel die je op de foto ziet, en speelt met niks. Na de lunch zou ik gaan verven alleen was de verf weg dus kon dit helaas niet.. Hierdoor verveelde ik mij een beetje en ging ik maar even naar de stad. Even naar de supermarkt geweest om wat boter te halen voor de kinderen voor morgenochtend. En even wat gedronken buiten in een westers tentje. Om 17:00 was ik weer thuis en heb ik wat gechilld met de oudere kinderen even geholpen met wassen enzo. Ze hangen de was hier gewoon op aan de boom want een waslijn hebben ze hier niet:

Hierna weer even lekker mijn boek gepakt en gaan lezen. En om 20:00 gegeten, weer wat swahilli's geleerd van de kinderen. En ze hebben mijn haar gedaan, dit vinden ontzettend veel kinderen heel erg interessant omdat niemand zulk lang haar heeft.

Nu weer lekker slapen, want ben ontzettend moe :), bedankt voor het lezen en slaap lekker alvast!

Liefs,

Maaike