Hay iedereen!

Mijn mobiel is 11 % en er is geen elektriciteit ik hoop dat dit net genoeg is om mijn blog te schrijven want kan hem niet even aan de lader doen. De ochtend begon met ontbijt klaarmaken en keuken opruimen lekker standaard weer. Daarna de afwas gedaan. Ze hadden dit keer een eitje voor mij gebakken met prei en ui erin super lekker ! Na het ontbijt ging ik verder met het schilderen van de schoolobjecten. Na de break even met mijn moeder gebeld en daarna lekker weer afgewassen. Na de afwas heb ik mijn was gedaan, er zat namelijk veel verf in mijn kleren. Dit kreeg ik er helaas niet goed uit.. Na de was hebben gedaan hadden we lunch aardappelen met spinazie lekkeeer. Na de lunch weeeeer afgewassen, dit keer alle borden. Toen even uurtje geslapen (op 1 of andere manier was ik ineens super moe). En daarna lerares weer geholpen met nakijken en alles. Wanneer ik weer terug liep naar het weeshuis heb ik even met de aunty's gechilld en heb ik met de kinderen geloomed. De aunty's vonden het net zo leuk als de kinderen en schaamden zich ook niet om dit te uiten. Er kwam helaas wel ruzie maar dit heb je al gauw met zoveeel kinderen die allemaal een zo lang mogelijke kettting of armband willen loomen. Wel vonden ze het heel erg leuk. Na het loomen heb ik met Rachel fruit gehaald, en dit klaargemaakt en uitgedeeld aan de kinderen. Hierna raakte ik in gesprek met madame Sagda. Zij is lerares en na het lesgeven helpt ze mee als aunty in het weeshuis. We kwamen in gesprek over haar loon wat 80 euro in de maand is.... Toen vertelde ik wat ik verdiende met mijn bijbaantje hier schrok ze van... dit was namelijk wel 4/5 keer zo groot als haar loon. Toen vertelde ze mij het verhaal dat madame Asha (de baas van alles) haar had verteld dat ze na haar werk in de school in het weeshuis hier moest gaan werken en slapen als ze dit niet deed zou ze worden ontslagen. Voor al het werk dat ze doet in het weeshuis krijgt ze niks betaald... Dit doet ze dus vrijwilliger. Ook moet ze s'nachts slapen in de boarding om op de kinderen te letten... Wanneer ze mij dit allemaal vertelde kreeg ze tranen in haar ogen, en ik ook. Ik vertelde haar dat het oneerlijk was, dat de rest van de leraren naar huis mogen maar zij door moet werken. Ze werkt 12 uren per dag. Ik werd boos en verdrietig toen ik alles hoorde. Ik vroeg of er iets was wat ik kon doen dat ik misschien met mama asha kon gaan praten. Ze vond het eerst een goed idee maar daarna zei ze ineens dat ze heel erg bang was en dat ik het niemand mocht vertellen omdat ze dan haar baan zou kwijtraken, wat ik ook weer begreep. Ze zei : I will find another way to save my life. Want nee, een leven heeft ze niet. DE WERELD IS ZO ONEERLIJK. Het is zo frustrerend want ik wil zo graag wat voor haar betekenen, deze situatie veranderen. Alleen dat is waarschijnlijk niet mogelijk. Ik heb voorgesteld om in het weekend samen te gaan lunchen op mijn kosten, hier werd ze helemaal vrolijk van en ze gaf meteen haar nummer. Dit weekend kon ze niet dus het wordt waarschijnlijk volgend weekend. Ik mocht niks aan Alli of Mama Asha vertellen omdat die dit niet goed zouden vinden. Naaja dit is wel het laatste wat ik voor der kan doen. Het is zo moeilijk om dit allemaal te begrijpen. Het doet echt wat met me dat mensen zo kunnen denken en zo'n manier van met elkaar omgaan hebben. Helaas. Als iemand ideeën heeft laat het me weten, want ik wil graag meer voor deze vrouw betekenen! Na dit gesprek moest zij weer aan de slag en heb ik de kinderen geholpen met hun huiswerk. Daarna avondgegeten, rijst met bonen. En dan is de dag alweer voorbij... !

Liefs,

Maaike