Halloooooo mensen!

Zal ik maar beginnen met gisteren. Vrijdagochtend, ik had pindakaas gekocht voor de kinderen en dit keer ging Alice (zo schrijf je dus haar naam haha) ook mee helpen. Ik liet haar een beetje zien wat ik hier elke ochtend deed. En ze heeft wat mee geholpen. Toen ging ik naar de klas om te gaan schilderen, en heb de helft van alle letters kunnen schilderen. Alice ging met haar werk bezig (kostuums ontwerpen) Daarna ging ik even thee drinken met Alice, Rachel en Ibra (de zieke kinderen). Even wat gekleurd met de kinderen en ik heb even het liedje dat ik de kinderen leer opgeschreven en op de muur gehangen. Super lief want toen ik de bekertjes aan het afwassen was met Aunty kwam Rachel naar me toe en had ze het hele liedje overgeschreven (in het nederlands dus) en was ze het aan het leren. Zulke dingen zijn zo leuk. Na het afwassen heb ik met de kinderen gespeeld. Na de lunch kwamen Emma en Minky langs op het project om te gaan knutselen met de kinderen. Er zijn namelijk 8 kinderen die worden gesponsord door nederlandse mensen. Deze mensen doneren zo nu en dan ook wat spullen, en nu gingen de kinderen wat knutselen voor deze sponsoren, fun fun funnnn:

Op die onderste foto zie je Alice, het britse meisje. Na het knutselen heb ik mijn tas ingepakt en ben ik naar Kundayo gegaan. We hadden een etentje met Sia in de planning (Sia is de swahillilerares van Olivia en Anna) ook Janne en ik waren uitgenodigd om bij haar te gaan eten super lief. Ze had voor ons gekookt, varkensvlees, rijst met wortels, een soort saus met banaan en groentes, en linzen. Het was erg lekker. Het was weer een hele ervaring een heel klein huisje, die helemaal was volgeplakt met posters, en overal knuffels.

Van links naar rechts, Olivia, Janne en Anne.

Hierachter kun je Sia zien koken, gewoon in de kamer, hierdoor was het ook echt super warm. De helft van de tijd hebben we een video gekeken van Sia die op een bruiloft was, echt onzettend saai hahaah. Daarna zijn we weer met zijn allen naar het huis in Kundayo gegaan en hebben we daar gezellig met iedereen (Hakon, Maarten, Jackie, Sia, Tineke, Olivia, Anna, Janne, Kurt en ik) gezeten, gedronken, gelachen en spelletjes gespeeld. Hierna gingen we met iedereen richting pinpoint met twee taxi's. Het was superrr gezellig, we waren echt de enigste witte mensen, dus voelden ons echt zo'n white gang haha. Ontzettend veel gedanst en ik heb echt de avond van mijn leven gehad.

Zaterdag 5 maart:

Om een uur of 10 werd ik wakker en heb ik ontbeten met Anna, Janne en Olivia. Daarna heb ik de dahla dahla weer terug genomen naar Good Hope, want ik heb een lerares uitgenodigd om samen te gaan lunchen. Toen ik daar kwam moest ze eerst nog allemaal medicijnen gaan halen voor kinderen, en douchen en alles. Lekker Tanzaniaans ook weer, maar hier had ik al op gerekend dus geen probleem. Zij wist een plek waar we lekker konden eten in Kisongo, Tembo club heette het. Het was een prachtige locatie midden in de natuur. We hebben kip met patat gegeten en ze had volgens mij de dag van der leven. Gezellig gekletst, zo nu en dan viel het wel even stil maar dat stoorde niet. Ook was er een bruiloft bezig daar, dus dit was ook leuk om naar te kijken hoe dat hierzo gaat.

Lief he? Wel vroeg ze ontzettend schaamteloos, of ik haar geld wou geven om een stuk grond te kopen waar ze haar huis op kon bouwen. Hier heb ik natuurlijk nee tegen gezegd. Voorderest wel hele leuke gesprekken gehad. En heerlijk gegeten. Daarna weer samen naar huis gegaan met de dahla dahla en ben ik weer richting Kundayo geweest en vertrok zij weer naar Good Hope om te gaan werken. Vanavond staat er niks op de planning want iedereen in dit huis is kapot en super moe haha.

Nu er allemaal nieuwe mensen zijn ben ik zo enthousiast over alles en dat ik soms even van al mijn enthousiame niet meer uit mijn woorden kom. Ook voel ik me echt helemaal op mijn plek op dit moment, ik weet hoe de dingen gaan. En het voelt echt alsof ik hier woon. Ik ontmoet hier ontzettend veel leuke en lieve mensen en vrienden voor het leven. En wanneer je dan op je project komt in het weekend en dat iedereen blij is om je te zien en van de aunty's hoort 'I missed youuuuuu'. Dat is echt zo leuk en geeft echt veel voldoening dat ze blij met je zijn. Dit vond ik in het begin nog wel lastig, ik voelde me niet altijd even nuttig. Maar nu weet ik dat dat niet kan, en dat ze ontzettend blij zijn met alles wat je doet voor ze.

Lange blog dit keer maar ik had ook even veel te vertellen!!

Heel veel liefs,

Maaike