Hayyyy,

Vanochtend werden we pas 11 uur wakker. Jackie (een duits meisje ook van living water) en Olivia sliepen bij mij op good hope. Gisteravond hele avond gedanst en gelachen was een hele geslaagde avond met iedereen. Om uur of 12 gingen we even een broodje eten, en daarna wouden we nog heel graag voor de laatste keer lunchen bij een super leuk restaurantje. Het was de hele ochtend/middag al regenachtig maar toen we in de dahla dahla zaten begon het echt keihard te regenen. Wanneer we uit de dahla dahla liepen was het een soort hindernisbaan om naar de plek te komen waar we heen moesten. Overal ontstonden grote rivieren waar je doorheen moest. Proberen via stenen of hoge stukjes grond verder te lopen haha. Alles was glad en modderig. Oplaatst moesten we over een hele grote stroom water. Dit was eigenlijk gewoon niet mogelijk. Toen kwam er een man met een kar aanzetten en hij gebruikte het als een soort wipwap om ons naar de andere kant te brengen. Super grappig hahahaa. Uiteindelijk wel lekker geluncht met zn drieën. Na de lunch gingen Jackie en Olivia weer naar huis en ik ook. Nog even geslapen en met de kinderen gespeeld. En toen was de middag alweer voorbij. Bij het avondeten vroeg ik Asha wat het woord saidia betekende. Dit hoorde ik loeloe namelijk zeggen tegen Asha. En ik hoor dat woord hier heel vaak. Het woord betekende helpen zei ze. Toen bedacht ik me dat dat eigenlijk best bijzonder was dat juist dit woord hier in het weeshuis vaak voorkomt. Dus vertelde ik hen dat het een goed teken was dat juist dit woord me opviel en dat ze elkaar altijd helpen no mather what. De groten helpen de kleintjes maar ook andersom. Je hebt elkaar toch nodig zo zonder je ouders. Nu duik ik snel mn bed in morgen de laatste echte hele dag op good hope, raar gevoel...

Liefs,

Maaike